Little Ritz & his Rocking Butterflies 1959 - 1961

Maurits Hitijahubessy alias Little Ritz (sologitaar)

Tonny van Room (slaggitaar/zang)

Ferry de Fretes (slaggitaar)

Max Portier (slaggitaar)

Bob Hitijahubessy (basgitaar)

Johnny 'Pierre' van Room (drums)

Emile de Fretes † (piano)

Mariolein Sijnke (zang)

Little Ritz & his Rocking Butterflies 1961 - 1964

Maurits Hitijahubessy (sologitaar) naar The New Beat

Tonny van Room (slaggitaar/zang)

Max Portier (slaggitaar) naar The New Beat

Bob Hitijahubessy (basgitaar) in 1963 naar The New Beat

- Wim Nahumury (basgitaar) 1963/1964

Jelle Biel (drums) ex- The Rocking Devils; naar The New Beat

Mariolein Sijnke (zang) solo

Technicus v.d. groep: Bé Veuger

Een van de oudste en bekendste bands uit de stad Groningen. Opgericht in 1959 door Maurits Hitijahubessy alias Little Ritz en wat vrienden. De bandleden Ferry en Emile de Fretes, beiden spijtoptanten, waren volle neven van George de Fretes. Zangeres Mariolein Sijnke begon te zingen op schoolfeestjes, begeleid door vrienden. Zij raakte in de ban van de Amerikaakse rock & roll klanken en sloot zich bij The Rockin' Butterflies aan. De groep werd binnen korte tijd ongekend populair in de regio. Ze behaalden in 1960 een 3e plaats tijdens een grote landelijke talentenjacht, waarvan in augustus 1960 beelden werden uitgezonden door de VARA in hun allereerste teenager TV programma: "Teenager Ritme". Mariolein Sinke zong I Go Ape van Neil Sedaka en de Rockin' Butterflies maakten er een ruige show van. Rocco Granata verscheen daarna in beeld met zijn grote hit Marina. De Groningse Indo-Rock band maakte in het live programma een dusdanige grote indruk dat ze nu ook landelijk bekend werden. Er werd zelfs een fanclub voor de groep in Amsterdam opgericht.

Little Ritz & his Rocking Butterflies traden ook regelmatig in Duitsland op en kregen op een gegeven moment zelfs een sponsoraanbieding van de Duitse Coca Cola Company om als beroepsorkest in Duitsland te gaan werken. Ze kozen echter vanwege hun jonge leeftijd voor hun maatschappelijke carrière. Een ander hoogtepunt was het succesvolle optreden in de Prins Bernhardhoeve te Zuidlaren, waar de groep als enige amateurband tussen grote sterren als The Cousins, Peter Kraus en The Blue Diamonds op de planken stond.

In 1962 maakten ze in eigen beheer een 45 toeren 30 cm plaat (maxi single) met 6 nummers. Hiervan werden 20 stuks geperst. Schitterend is de vertolking van Mariolein Sijnke met de groep in het nummer Little Miss Lonely van Helen Shapiro. Prima Cliff Richard & Shadows stijl door zanger Tony Room in Easy to Dream (Dave Sampson & The Hunters). Verder op de unieke plaat een leuke instrumentale cover van Wonderful Land en een eigen arrangement van De Postkoets. Er was ook sprake van demo opnamen voor het Tivoli label. Die maatschappij ging echter failliet. Mogelijk gaat het hier toch om dezelfde opnamen.

Zangeres Mariolein Sijnke kreeg diverse aanbieden van platenmaatschappijen om Nederlands repertoire op te nemen. Zij wilde echter alleen Engelstalige nummers zingen. Brenda Lee was haar grote idool, later Helen Shapiro. In 1965 verscheen er een EP op het Lion Tops label (van Leeuwenzegel margarine) waarop de nummers My Boy Lollypop en My Dolly (samen met The Swingcopaters) stonden. Op de B-kant stonden nummers van de bekende Utrechtse groep The Jets (Goldfinger). In 1968 komt ze in contact met Michal Muzolf van de Poolse band Break-Out en in de periode 1968-1974 is ze samen met hem actief in enkele bands in Polen.

In 1964 stappen de overgebleven groepsleden over naar The New Beat. Maurits (Little Ritz) Hitijahubessy speelde later in bands als The Goldfingers en The Road Hawks en was jarenlang een van de bekendse gitaristen in de Groningse jazzwereld, tot een hersenbloeding hem velde.

© pmouse, mei 2005

Met dank aan Jelle Biel voor het beschikbaar stellen van het fotomateriaal van de VARA TV teenager talenjacht uit 1960.